søndag 19. oktober 2014

Gildt rundt Giske

19.10 Med gjestar både frå Ulsteinvik og Sunndalsøra var det kjekt å få vist fram runden vår. "Giske rundt" skuffar aldri, og det som starta grått vart ein fantastisk haustdag.

Yeah! Søndagstur og høg stemning frå start.

Fin flåte, strand og Valderøya

Giskebrua. Nesten kunst. 

Guida tur frå småbåthamn til småbåthamn. Nokre dagar har vi flaks med alt. Det var flo og vi kunne snirkle mellom alt som var av stein på sørsida. Det er meir som å padle ei skikkeleg grov ur. 

Skarvesteinen

Havblikk og varme i sola - for ein dag! Alnes i horisonten. 

Våtmarksområde, fugleliv og herlege haustfargar på sjøen

Ein oter sprella rundt på grunna og forsvann i tangen. Ei stor havørn letta tungt. Det myldra med fugl, gås, ender, måser, og mange flokkar med mindre uidentifiserbare. 

Snirkling

Dagens selbilde. Ein gjeng på 10-15 stk dukka opp ved Kvalneset.

Fargerik og fresh i pausen!

Lunsj med utsikt til fridykking

Ørna måtte sjekke oss ut..

Ann fant ei tom kråkebolle flytande. kjempestor og kul. Kan det ha ein samanheng med fridykkaren?

Tilbake på stranda vart det ei rulleøkt. Sygni rulla Romany, Mildrid rulla og sculla, eg rulla og bomma ca annakvar gong. Vrangsida var vrang. Eg fekk testa re-entry og rulle på begge sider, og det gjekk no rimeleg greit. Ann fekk til å rulle Nukaen med grønnlandsåre. 
Alt i alt ein herleg dag!

Giske rundt 8,5 km

lørdag 11. oktober 2014

Padling og redningsøvingar i Ulstein

11.10 Endeleg klaffa det at eg kunne hive meg med på FB- invitasjonen frå Arnfinn.Fin laurdagssyssel å nyte ein solskinnsdag på Ulsteinfjorden i lag med trivelege padlefolk som eg ikkje har sett på lenge. Vi hadde mumla om redningar og tenkt nokre scenarioer på chattemeldingar i førkant.

Ulsteinvik

Elin ikkje rådlaus med halv åre

Elin og Mildrid med fleire hadde gjort god reklame for HKK kvelden før: Link til NRK Møre og Romsdal

Mildrid strålar om kapp med kajakken sin..

Ulsteinvik

Rast og godstemning på ein liten holme nord for Dimna.

Ørnereir. Ikkje nokon heime men vi såg minst 50 hegrar på vegen

Arnfinn i Play'en sin

Flott tur, deileg lunsj i sola, godt å vere på sjøen og triveleg selskap! Dei som hadde lyst la opp til ei økt ved stranda med meir baderelaterte aktivitetar. 

Mildrid scullar gullkajakken

Eg fekk teke oktober-rulla. 4-5 ruller (standard, grønnlandsåre) som sat slik nokonlunde fekk rullesjølvtillita opp på eit akseptebelt nivå att. Dei siste turane på Alnes har tæra hardt på den. 

Frank ruller

Arnfinn hadde ønska seg øving på bevistlaus person. Greit å ta ein runde på det. Det er enkelt i teorien. Om avstanden er litt større enn 50 cm frå start går tida fort, og det er fort gjort at det vert litt kluss med årer og vippetak. Eg ser dessutan at det er mykje tyngre for meg å vippe personar som har kjølkajakk enn personar som har flatbotna kajakk. Greit å ha øvd litt på - og måtte vi aldri få bruk for det!

Frank er "bevisstlaus" og vi øver

Eg ønska meg to kajakkar i vatnet samstundes utan moglegheit for egenredning. Mildrid og eg testa først, og så var det karane sin tur. Også her var det greit med ein gjennomgang, og vi plukka med oss nokre triks for å korte ned tidsbruken. 

To i vatnet

Få tømt ein kajakk..

Få førstemann ombord i tømt kajakk

Rollebytte

Kjekk dag med nyttige øvingar. Sjøen har begynt å verte kaldare no, det kjenner vi godt. 

10 km totalt med att og fram på redningsøkta


fredag 10. oktober 2014

Heftig og begeistra rundt Godøya

07.10 Sygni og eg hadde padleavtale, og avtalar held ein jo, sjølv om eg framleis var lang i armane etter helga. Vi landa på Godøya rundt. Meldingane var austavind, men berre 3-4 m/s. Styrken på austavind langs kysten her er kanskje Yr.no si største svakheit. Vi såg kva som var av faktisk vind (frisk bris) og var førebudde på det meste. Det som er fint med Godøya er at det er veg eller sti rundt heile øya, mobildekning og mogleg å komme i land dei fleste plassar om ein svelgar kamelar når det gjeld stil og striper i kajakken.

På nordsida av Godøya i skuggen - med frisk bris i mot. 

Den første timen var ei rein arbeidsøkt, men vi viste at det kom sol og medvind etterkvart.

Innover mot Ålesund - fin by frå sjøen og!

På aust-tuppen var det vind og straum og skikkeleg skvalpete. Eg måtte ta litt i for å komme forbi. Det eg hadde tenkt som medvind vart i første omgang sidevind, saman med krappe fjordbølger. Interessant. Balansen fekk trening. Det var skikkeleg "tippy" rørsler i kajakken, utan noko mønster. Det slo oss kvifor vi padlar minimalt i fjordane...

Sidesjø, men berre store glis hos Sygni. Då er det vel greit for meg og då..

Etterkvart kom vi ned til Høgsteinen fyr søraust på Godøya. Dette er eit innseglingsfyr, 11 meter høgt og av sjeldan vare; teglstein. Fyret er opphavleg frå 1857 og freda som kulturminne no. 

Høgsteinen fyr

Veldig fint. Må ha to fyrbilde i dag. 

Neste etappe var kjempekjekk! Langs heile austsida fekk vi medsjø og småsurfa bortover. Inne ved land var det nesten heilt vindstille, sjølv om det gjekk kvitt midtfjords. Herleg å suse avgarde utan å bruke krefter i det heile. Vi kom nesten på Lesten og møtte dønning frå havet. Sikkert lurt å gå i land? Matpakkeeting og andre naudsynte ærend må ein berre ta seg tid til, og eg ville ha litt å gå på før vi skulle runde Lesten.

Ikkje akkurat strand, men landingsplassen gjorde nytta.

-Vi har eit hav av tid før det vert mørkt, kjem det skråsikkert frå meg. Eg var førebudd på nokre kilometer med lite vind og litt dønning. I det same vi runda "Lesten" kom det vindrosser rett i fleisen på oss. Eg vart nesten feid avgarde. Dette måtte ha noko med formasjonen og fallvind frå fjellet å gjere, for i teorien skulle det ikkje vere mogleg med austavind her.. Gisp og gulp. Kva gjer vi no? Eg gjekk gjennom halve alfabetet og padla på. Det gjekk framover såvidt, men ikkje mykje. Eg såg Sygni sleit med framdrifta og. Akkurat der var vel den minst trivelege plassen å gå i land. Vi bestemte oss fort; kneppe på taueline, gje gass, sjå om det går - plan B snu tilbake. Som tenkt så gjort, og det gjekk. Med tauelina på kom vi oss samla ut av dei hardaste vindrossene til meir normal heftig motvind. Full guff måtte til, men vi kom oss framover, og såg stranda og Alnes fyr komme nærare om enn gradvis. 

I vest hadde vi verdas flottaste solnedgang. Sola gjekk som ei ildraud kule i havet. Ikkje ei sky. Ingen dis. Raud kule. Blått hav. Og det var berre ikkje aktuelt å stoppe for å ta noko bilde. Vi kasta så mange blikk vi fekk til ut i horisonten og prøvde å feste bilda i hjernebarken om ikkje anna. Det er truleg den flottaste solnedgangen eg nokon gong har sett.  

Restane etter århundrets solnedgang


Alnes fyr -no er det berre surfen som står att..

Vi hadde berre eit lite crux att. Korleis var surfen i dag? Det skumma kvitt av surfebølgene i motvinden og det var surferar uti som vi såg vart kasta av bretta sine. Sidan vi kom frå yttersida hadde vi ingen begrep om kor store bølgjene var eller korleis dei braut. Skyminga gjorde det ikkje lettare, og sjølv om eg har surfa litt i år, så har det aldri vore med grønnlandsåre. Vi nærma oss forsiktig, og det reiste seg ein diger dønning under oss. Aiai - ikkje det settet her! Vi rygga og fomla og bakoverpadla til vi fekk meir oversikt, venta til settet hadde gått og dura på. No ser det snilt ut! GO!
Det gjekk faktisk heilt fint, men likevel hadde eg høg puls og skjelv i beina. Eg snubla meg opp på stranda og kjende på at eg var utruleg sliten og hadde det heilt fantastisk på same tid!

Turen rundt enda på 16 km. Resten er frå bilturen heim...

Utruleg fin tur. 
Klåre fargar, nydeleg ver, vind i alle utgåver, sol og lys og mykje mestring undervegs. Takk for turen Sygni!



onsdag 8. oktober 2014

Padling i "Øyriket i Romsdal"

3.-5 oktober. Fredag 14.00. Gliset gjekk heilt rundt, og det kjendes ut som julaften! Endeleg skulle eg på Nordøyane med kajakk! Mildrid var klar, eg var klar, vermeldinga sa MYKJE VER og vi lurte bittelitt på om vi var heilt galne.

Fredag 17.30. Harøya, Morsund. Liten kuling og regn. To stk kajakkar. To stk tørrdraktkledde bestemte damer. Skyminga var allereie i gang. No spørs det om undersøkingane i forkant held mål. Kart og satelittfoto var grundig studert, og vi hadde trua på å finne ein grei teltplass på øyene vestafor.

Det var i grunn akkurat slik. 

Tungt å padle i motvinden, men greit. Etter ei stund smatt vi oss inn mellom holmar og skjer som tok litt av for veret. Sandbotn og grunner så langt vi kunne sjå. Først såg vi etter strender. Etterkvart såg vi etter mogleg leirplass. Då vi fekk tenkt oss om såg vi etter livd. På Høgværholmen er det eit bittelitte plantefelt. Det vart vurdert som kveldens beste leirplass. Vi var i land og oppe med telt og tarp før det vart (heilt) mørkt. Knakande god berekning.

Vindmøllene på Harøya hadde nok å gjere. 

Kart fredag. Morsund - Høgværholmen ca 3 km

Laurdag morgon. Ny dag - nytt håp!

Frukost i tarpen. 
Kjekt med tarp når det regna og bles, og det var rett så triveleg inne i buskaset der. "Restauranten" var det ingenting å seie på, både middag og frukost smakte fortreffeleg!

Vi var inne i ei slags lagune, eit stort basseng med små øyer og store holmar på alle kantar. Det var 1-2 meter djupt og sandbotn stort sett over alt. Dette er kanskje det næraste ein kjem Bulandet (eller Smelværet) på desse kantar, og eit utruleg flott område for padling.

Mildrid i laguna

Innover frå Uksnøya

Berre ei av øyene er bebygd, og vi sette kursen mot huset. Vi såg store flokkar med villsau, og brått var det folk over heile øya. Det var sankedag, og skjebnestund: Vere her ute over vinteren eller vere med båten til slakteriet.. 

Bortover her fjæra vi inne og kom ikkje gjennom. Så då måtte vi snu og ta runden rundt Uksnøya på sørsida.

FOR EIT HUS!

Schmidt-husa er teikna og bygd av ein tysk/dansk arkitekt/byggmeister som rasa rundt på Sunnmøre første del av 1900-talet og sette opp praktfulle hus i mur. 

Tunet på Uksnøya

FOR EIT HUS! 
Jadda, eg veit at det vert mykje bilde, men dette huset fasinerte meg berre so aldeles. Her ute kjempa folk med ver og vind og overleving, men hadde likevel områdd seg til å skaffe arkitekthus. 

Det løya og vi runda øygruppa på yttersida.

Uksnøyasiluetten frå nord.

Mildrid i stråleglansen!

Lyset skifta, veret skifta, og det var mange årstider kvar einaste time. Vi tok oss ein sommerleg lunsj i Uksnøy-været før vi sette kurset vidare nordover. Hit skal vi tilbake! Rått på yttersida, idyll på innersida. 

- Tenk om det er ein spekkhoggar her! Mildrid drøymer høgt. Vi låg i jamt sig nordover, sola varma og livet var ganske greit.
-Der er det ein stein som viftar med halen. -HÆ? Jauda, steinane viste seg å vere ganske så levande. 


Stein... - med hale på!

Vi padla ganske nær og let oss drive sakte og lydlaust forbi. Selane tok livet med ro i sola, slest litt med kvarandre, bjeffa og seig etterkvart ut i sjøen. Ein gjeng "ungdommar" stimla saman omlag 15 meter frå kajakkane. Dei følgde oss etterkvart som vi dreiv avgarde, og hoppa og byksa rundt oss. Det var særleg ein leik dei var gode på: Sjå kven som torde seg nærast, og når den som var nærast fekk nok, skulle alle synkront dukke med eit stort plask. Dei vaksne gadd ikkje drive på med slikt, dei velta seg opp på steinen sin att før vi hadde begynt å padle vidare.  

Sel

Sel II

"Vasse" i sel

I mangel på spekkhoggar var det heilt greit med ein selkoloni. Vi takkar for den. 

Nordover i "Øyriket i Romsdal" Ona til venstre - Finnøy til høgre.

Gåsøya. Her var det og villsau. Og tid for lunsj. 

Fin krabat i stranda. (Kan det vere ein dobbeltbekkasin?)

Gåsøya hadde fin strand på austsida. Innover mot fastlandet. Romsdal sett frå sjøsida. Uvant vinkel.

Det var varmt, sikkert meir enn 15 grader. Brått var det heilt vindstille og lummert. Trykkande. Verda vart grå og mørkeblå. Vi var i tvil. Ona eller ikkje? Ver-sjekk på mobil med Jon Oli. Det kjem vind, men ikkje før seinare. Vi la ut med kurs for Ona, og hadde Seterøya som plan B. Vi kom ut i sundet mellom Håværet og Seterøya og måtte bestemme oss. Det var fine forhold framom oss. Ikkje mykje vind, ikkje spesielt stor dønning. God sikt. Bak oss låg det ein mørkeblågrå vegg som kom faretruande fort nærare. Eg kjende 10% tvil. Ikkje tvil om vi ville greie det, men tvil om kor lurt det var.. 4 km opa kryssing, med lite moglegheit for plan B. - Kjenner ein tvil så er det ikkje tvil! - Mildrid er bestemt, og vi set kursen rundt Seterøya. Litt dønning og storsjø kan vi no kjenne på.    

Ona. Så nær, men likevel så langt unna.

Faretruande vegg

På Seterøya ligg det ei knøttlita vik med fin sandstrand og gapahuk. Bortimot verdas beste teltplass. Etterkvart så fann vi ut at bukta låg i le for det meste av vindretingar her ute og. Litt antiklimaks når Ona var ute av bildet, men etterkvart fann eg turgleda på ny øy. Her var det villsau, fråflytta bruk og veldig fint. 

Leirplassen på Seterøya

Rundtur på øya. 
"Veggen" forsvann, sola gløtta fram og alt var berre fryd og gammen.

Uansett kva øy ein er på er det kjekt med leirliv. Vedsanking i dagslys og middagslaging i skyminga. Det var utruleg varmt, og etterkvart tok floa den påtenkte bålplassen vår. Gasslampe, middag, kaffi, dessert, vi lei ikkje stor naud. Høgdepunktet om kvelden var nok då vi tok med "stolane" våre og sette oss på toppen av øya, skrudde av lyktene og såg ut i svarte natta. Husa på Ona, fyr og lykter som blinka i leia, Skip som gjekk forbi. Ein oljeinstallasjon der heilt bakerst? Gløden frå "Ormen Lange" i aust. Det var fint.

Kart laurdagen. 24 km padling.

Det kom vind, og det kom mykje i løpet av natta. Om morgonen vakna vi til frisk bris i frå nord og ein nydeleg soloppgang! (Men med vermeldinga i bakhovudet så førebudde vi oss på andre bollar)
   
Soloppgang frå ein suveren teltplass

Ferga Kvaløy held liv i Øyriket. Sola varma. Eg veit ikkje om ho eigentleg varma, men lyset var fantastisk i seg sjølv. 

(Det vert alt for få soloppgangar. Eg bør kanskje stå opp tidlegare..?)

Før vi var klare til avgang hadde frisk bris i frå nord blitt til liten kuling frå sør. Eg hadde proppa meg med Mildrid sin eminente havregraut, med kanel, sukker, tørka eple og morr til frukost, så eg var klar. Mildrid var klar. No får vi testa oss. Her hadde vi plan A, B og C tilgjengeleg, så det var berre å teste vindkondisen.  

Teambilde for dagen!

Tekst for padlenerdar (om du ikkje er padlenerd, scroll til neste bilde):
Det var tungt men greit over til Finnøy. Vi hadde framdrift, og held 3-4 km/t. Ein pust i hamna gjorde godt. Eg bytta til grønnlandsåre. Det vert meir arbeidsøkter enn tur på slike dagar. Vi padla på innsida av Finnøya og moloen sørover. Kanskje litt mindre sjø, men framleis sterk motvind. Det vart meir vind, og nokre rosser tok godt tak. Eg var lang i armane då vi kom til Steinshamn, men grønnlandsåra gjorde susen. Det var ei verd av skilnad i høve vindfanget i ei vanleg åre. Sjokolade og kort rast i kajakken i hamna. No skulle vi på yttersida. Det verka som det løya litt, og det såg bra ut. Vi la i veg med godt mot. Etterkvart såg vi lykta på Marøya, rett ved bilen. Det var omlag då det begynte å skru seg til. Det kom ikkje som kast i starten, berre jamt meir vind. Mykje vind. Eg kjente framdrifta gjekk ned til eit minimum, men det var framleis greit. Så begynte det å komme kast. Så mykje vind trur eg knapt eg har padla i før. 

I Råvika var det stopp i framdrifta mi. Vi for inn i vika og samsnakka litt. Mildrid hadde meir å gå på, og eg var heller ikkje utslitt, det var berre ikkje nok kraft til å stå i mot. Skal vi gå i land og vente? Ut i frå dei vermeldingane vi hadde fått skulle vinden ta seg opp i tretida. No var klokka halv eitt. Ny sjokolade. - Vi gjer eit forsøk til, seier eg. Vi hadde snakka om tauing, for å halde oss samla og for at eg kunne dra litt nytte av superkreftene til Mildrid. Utpå att hadde det IKKJE løya. Eg padla på, og kom ikkje av flekken. Mildrid knepte på tauelina, men med kort tau. Vindbølgene hadde bygd seg opp, og vi skjønte fort at vi trong langt tau. Det sekundet det tok å løyse ut tauet hadde vi blese heilt opp i svaberga. Her var det berre eitt å gjere. Padle som ein gal baklengs, snu og komme seg innatt i vika. 

Det var berre 4 km til bilen. Eg såg at eg ikkje hadde nok styrke til å padle ned der i den vinden som var. Realistisk sett, sjølv om det var litt surt. Ingen av oss hadde spesielt lyst til å vente i vika. Det ville vere venting på ubestemt tid i timesvis. Så då vart det plan C. Vi snudde, surfa innatt til Steinshamn og ringte etter taxi. Det er jo greit å støtte det lokale næringslivet og. Det tok oss ca 5 minutt å surfe 1 km nordover att. Det er første gongen eg har opplevd at kajakken vil snu seg opp mot vinden sjølv med full senkekjøl ute. Spennande og artig. Risikoen var liten, om vi ikkje meistra forholda hamna vi greit i land og med kort avstand til veg og hus.

Eg tok ingen bilde i vinden, så har "lånt" eit par frå Mildrid for å illustrere:

Innover mot Finnøya. Motvind. (Foto: Mildrid)

Surf nordover att etter at vi snudde. (Foto: Mildrid)

Taxien kom, bilen vart henta og vi parkerte først i fergekøa. Då skein det opp, vinden løya, og det var reine sydenstemninga. Søndagsmiddagen vart Real i sola, og det var heilt surrealistisk at eg måtte snu ein time før på grunn av at eg ikkje kom meg av flekken. 

Happy ending. Syden a la Harøya. 

Fantastisk tur, mykje ver og mykje tenking. Eg synes vi er knakande gode på ruteval og utfordringar utan at det går ut over tryggleiken. 10 km på 3 timar. Denne dagen var det nok til at eg både var litt mørbanka og godt nøgd. Fantastisk padleområde, men eksponert og vindutsett. Vi hadde sett med sjølvsyn kor fort det skiftar, og kor godt austavinden fekk tak på innsida. Nordøyane og øyriket i Romsdal har mykje å by på - hit skal vi fleire gonger! Takk for ein strålande tur, Mildrid! God stemning og godt samarbeid i både stille og stiv kuling!   

Kart søndagen. ca 10 km padling

Alle vindpåstandar er ut i frå faktiske vindmålingar på Ona. For padlinga på yttersida er det nok representativt. Vindmålar står på ønskelista.