søndag 27. november 2016

Bonuskvalpadling 2016

26.-27. november 2016 TILBAKEBLIKK
Ingrid og eg hadde oppdrag i Tromsø veka før, og klarte å smette inn bonuskvalpadling i helga. Kristin hadde bergensbesøk av Christin og Stian og saman utforska vi fjordane på Kvaløya. Noko vind og bygever la ein dempar på ambisjonsnivået. Friske dagar utandørs, sosiale kveldar og kval i fleng vart det i løpet av helga.

Spenna klar på vestsida av Grøtfjorden. 
Kvalane var allereie observert frå bilen. 

Vi delte fjorden med nokre fiskebåtar

Spekkis! 

Vi hadde ein gigaspekkhoggar som kom opp rett bak oss og klaska med halen - ellers var det lite action. Mykje finner i horisonten og blåst frå knøl på lang avstand.  

Innover Grøtfjorden

Mot Vengsøya - der såg vi blåst. 
Vi lurte på å padle over, men fleirtalet var ikkje gira på potensiell motvindpadling/sidebølgjer attende. 

Det største dramaet for dagen var tap av baklukelokk og nødteiping i rom sjø. 


Stranda var frosen med klinkis då vi kom tilbake. Det var berre med nød og neppe at vi kom oss opp til vegen att! 

Det hadde vore ein fin dag på sjøen, med ujamne verforhold og berre bittelitt kval. Vi hadde forventningar om meir, og såg fram til neste dag. Standup med Trine Lise og co om kvelden fekk opp humøret. 

Her omlag var vi - totalt 14-16 km?

Dag to starta grått, og vi la ut i Kaldfjorden. Sludd, skymt og surt. Kvalpadling er ikkje for kven som helst. 

Akkurat så grått og uskarpt var det frå morgonen. Vi skulle hatt ei TØNNE kaffi.

Ingrid - fersk kvalpadlar (t.v/øverst) - Bjørn Tore - ringrev og erfaren kvalkjennar (t.h/nederst)
Humøret var det ikkje noko å seie på. 

Etterkvart vart det lysare, vinden stilna og fjorden kokte av kval. Det prusta og blåste på alle kantar med eit svakt ekko frå fjella. Magisk og fantastisk! Kvar enn vi snudde oss var det spekkhoggarar. Det var så mykje liv at det var artig berre å sitte å lytte. Uansett kva retning eg såg så var det blåst rett bak meg samstundes.  

Spekkisar under Blåmann

"Våre" bergensfolk med nærkontakt

Det var både rib-båtar og ein drøss med andre padlarar på fjorden, mellom anna ei stor gruppe frå Bergen (m/ Laila) 

Familieutflukt med store og små

Nokre kom nærare enn andre - flotte dyr! 
  

"Spekkis i solnedgang", 
alternativt "På stø kurs med stigande puls"

Vi låg no der midt i fjorden, og var godt nøgd med dagen. Då såg vi knølblåst langt inne i fjorden. Dei hadde god fart til knøl å vere, og held stø kurs. Beint på oss faktisk. Vi låg i ro, og det var etterkvart inga tvil. Ingrid ville gjerne ligge i flåte, og det rakk vi såvidt før "toget" fossa forbi. Store knølar på kvar side av oss, 10-12 stk! Den siste kom rett mot oss. Nokre meter framom oss såg vi han rett i augo. HERREGUD!!!! DETTE GÅR IKKJE!!!! Heldigvis hadde knølen full kontroll og dukka bratt og kontrollert rett ned før han traff oss. Då halen kom opp kunne vi ha tatt borti han. Sidan hendene var opptekne med å tvihalde seg fast i kajakkane og kvarandre vart det ikkje kvalklapping, men AVSTANDEN var innafor. Det fekk halde med eit lite kvinnehyl denne gongen. Kristin fekk heile seansen på film (sjå link under "filmsnuttar" i høgre kolonne på bloggen).  

Knølane kjem i horisonten

Foto: Bjørn Tore Sørensen

Meir kval, skumring og ei skikkeleg byge med vind og sludd. Vi hadde ikkje lyst, men skjønte at det var lurt å gje seg medan leiken var god. Breie glis og høge på livet alle saman. Rett heim for å kikke på bilde, film, og drodle vidare om opplevingane frå kvar våre vinklar. 

Kjempehelg og ekstra takk til Kristin som held ut med oss kvalturistar! 

lørdag 19. november 2016

Premiere-tur med fjellsportgruppa til Heimredalsblåtinden (622 moh)

19.11 PREMIERE! NY FJELLSPORTGRUPPE!
Eg har dingla mykje med folk frå Lofoten Turlag i år. Denne helga fekk eg være med på turleiarsamling og årsplanlegging. Flett nytt initiativ er opprettinga av fjellsportgruppe, og gjengen tok like godt den første turen med ein gong! Eg var ikkje heilt førebudd, men etter mottet "ein angrar aldri på ein tur" vart eg no med. Dersom du er interessert i litt spenstige turar er det altså berre å følgje med på turprogrammet og fjellsportgruppa til Lofoten Turlag.

Med start på Eggum sette vi kursen mot Blåtinden (622 moh).

Målet i kvitt bakerst. Det såg heilt uoverkommeleg ut. Mjuk start på dagen innover anleggsvegen

Rett opp røyrgata betyr faktisk: Rett opp røyrgata

Nedre Heimredalsvatnet og morena på Eggum

Det som såg ut som ein vegg då vi starta viste seg å være ein dal og variert terreng. 


Øvre Heimredalsvatnet og nærare målet no. Fjellet såg framleis heilt uoverkommeleg ut. 

Siste demninga på øvste vatnet

Det vart bratt og det var kjekt med broddar. Eg var inne på tanken på å snu midt oppi her. Foto: Ylva Asker

Vi kom oss opp innanfor akseptable rammer. Vi såg på kvarandre og gliste; Brukbart. For meg var det ein personleg siger. 

Gjengen på toppen

Lekker utsikt, og mystiske spor.

Ylva har det meste i sekken - og kva passar vel betre enn flagg og feiring på toppen? Det var trass alt premiereturen!

Stine i flett nytt DNT-antrekk

AHA. Det er ei naturleg forklaring på det meste

Flott utsikt til alle kantar. Nemnde eg det? 

Teambilde for dagen. God stemning! Foto: Stine Sørvang

Flott utsikt, og nesten meir spektakulært då skyene seig innover. Foto: Stine Sørvang

Vi fekk fart på oss, og kom oss nedover. Eg grua meg litt, men det gjekk veldig greit å komme seg ned. Over all forventning faktisk. Bra team på tur! 

Tilbakeblikk på toppen. 
I bratta gjekk vi opp og ned ei linje rett under pila. Det ser heilt uframkommeleg ut, men var faktisk innafor. 

Dersom du er interessert i litt spenstige turar er det altså berre å følgje med på turprogrammet og fjellsportgruppa til Lofoten Turlag!

Eg har dessutan plukka opp eit par veldig gode triks til korleis ein kan drive effektiv og sosial turplanlegging som eg skal "selje dyrt" til ÅST neste år. 

torsdag 17. november 2016

Kvalpadling med kulingvarsel (2016)

13.11 Ruskete ver og ruskete meldingar. Vi la ut i grålysinga for å få med oss eit par timar på sjøen før det vart for gale.

Mørk morgon og motvindpadling. Vi bygger karakter.

I le av Kobbholmen og ventar på kval

Det kom kval. Ein gjeng spekkhoggarar på rekognosering. Dette var dei digre onklane. Dei største eg har sett nokon gong. Fulle av testosteron og sjølvtillit. Flokken på 6-7 stk sette kursen rett mot oss, Sneia Bjørn Tore og meg nokre meter unna og delte seg på kvar side av kajakken til Mildrid med nokre få cm klaring. HOHO, nærare vert det ikkje! Deretter vart det lite kval og mykje vind.

Te-drikking og kvalspeiding. Ein kan ha det værre på ein grå og dyster novembersøndag. 

Artig medsjøpadling heim att. 

6 km padling totalt og ei grei lufteøkt på førmiddagen. Vi var framleis høge på dagen før og hadde kvalopplevingar i fleng. Middag, middagslur, terningspel, ja vi hadde det så triveleg at vi ikkje rakk ferga på første forsøk. Note to self til neste gong.  

søndag 13. november 2016

Kvalpadling 2016

12.11 Tradisjonar skal ein ta på alvor. November og kvalpadling har vorte ein av dei betre. Så lenge silda fyller fjordane samlar vi oss i Tromsø, omlag på denne tida. På yttersida kan det dukke opp både det eine og andre!

Morgonstund og gull i munn! (Foto: Mildrid)

November er ikkje mørketid, og sjølv om dagane er korte vert det ofte kompensert med fantastisk lys gjennom dagen

Teambilde! Kristin har fått GoPro til bursdagen og testar i veg. Foto: Kristin

Det var godt at vi tok teambilde med ein gong, for ellers hadde vi nok ikkje hatt tida....

Spekkhoggarane gjer entre

Etter ei lita stund  på sjøen er vi omringa av både knølkvalar og spekkhoggarar. Dei hoppar, et og herjar på. Den første timen brukar eg på å rygge meg ut av matfatet til knølen, bokstavleg talt. For første gong får eg sjå ein ring av hoppande sild, før 5-6 knølar bryt overflata med digre gap. 

Action på sjøen

Knølane kjem i tog rett mot oss - oÆÆÆÆÆÆ!

Dei symjer like under kajakkane våre og vi sitt att med makspuls. 

Knølar og ein spekkhoggar deler på silda

Midt i matfatet

Etterlengta sol varmar oss. Knølblåst i horisonten. 

Kvalshowet held fram. Vi sitt på første rad.

Fin og bittelitt skummel

Fine, men betydeleg meir skumle

Kjempeskummel "storstaur" rett i mot!

Vi må på land for å strekke på føtene. Her møter vi både nye og gamle kjente. 


Foto: Kristin

Bjørn Tore hadde vi sett lite til i løpet av formiddagen. Han satt hundre meter unna oss med telelinse. Resultatet av fotograferinga dukkar nok opp etterkvart på sosiale media. Eg kan røpe at han har nokre blinkskot!

Kristin laga film: 
Ekstra imponerande sidan ho pakka opp GoProen kvelden før, og dette er første gong ho mekkar film! 

Hav og himmel, lys og fargar, kval og venner. 

12,5 km padling og store opplevingar

To av kvalane som vi såg fann Bjørn Tore att på http://www.hvalid.no/